Sayfa İçeriği: Sensizlik Sözleri, Kısa Sensizlik Sözleri, Özlü Sensizlik Sözleri, Sensizlik Mesajları, En Anlamlı Sensizlik Sözleri, Etkileyici Sensizlik Sözleri, Duygusal Sensizlik Sözleri
Onsuzluk çok acıdır. Bir kere onsuz kaldım mı insan o acıyı tekrar yaşamak istemez. Sensizlik sözlerini sizler için derleyip bir araya getirdik. Siz de hoşunuza giden sensizlik sözlerini sosyal medya hesaplarınızdan paylaşabilirsiniz..
Editör Seçimi: Kolay diyorsun, gel bir de sen yaşa sensizliğimi. (Atilla İlhan)
Gecenin yaşanmamış anıları olacağım belki de bundan sonra, sadece geceleri yaşayacağım sensiz bir hayatta, aslında yaşamak değil bu yine seni düşünce her anımda.
Sensiz tenha sokaklar Parlaklığını yitirmiş Gecenin ayazında yıldızlar Toprağın yağmura özlemi gibi Yine sana hasret Sana yanar yüreğim yar
Sensiz kaIdım inan ki dünyama gün doğmuyor.Suçum neydi AIIahım hasreti tükenmiyor…
Ben senli hayaller kurmadım ki, sensiz yıkılsınlar!
Tam unuttum derken bir şarkı çalar, biri onun gibi güler, birisi parfümünü sıkıp onun gibi kokar, tüm unuttuğun boşa gider.
Bütün bunlar içinde kalbimi en çok acıtanı, sensiz de yaşayabileceğimi düşünmen. Beni ne kadar da ‘tanımadığını’ görüyor ve paramparça oluyorum.
Sensiz yaşamanın ölümden ne farkı var anlayamadım. Seninle sevinçlerim gözlerimdeyken, şimdi sensizlik içimde bir dağ gibi büyüyor. Kalbime söz geçirmek istesem gözyaşlarım susmuyor. Gözyaşlarımı dindirsem kalbim sızlıyor. Sensizlik çaresizlik bil istedim.
”Seni sensiz yaşamak en kötü kader olsa gerek.”
Bir gün hayatın güzelliklerinden bıkıp da sessiz bir köşede ölmek istersen eğer bana gel gel ki sana sensiz yaşamanın ölümden beter olduğunu göstereyim.
Ne doğan güneşten beklentim, ne batan güneşten korkum var. Tek beklediğim sen, tek korktuğum sensizlik.
Nasıl gidiyor bensizlik? Bana sorarsan sensizlik çok güzel, Çünkü yokluğun, varlığından daha dürüst.
Aklıma sen gelince, kalbime bir sessizlik çöküyor. Gözlerim sen’sizlikle doluyor.
Hasretin tüter Gönlümün yıkılan şehrinden Yokluğun yüreğimde zemheri Ve sensiz Şiirlerin boynu bükük
Üşüyorum sensizlik rüzgarlarında Rotasız gemi misali Hangi yöne dümen kırsam Yokluğun dalgalanır yüzüme Buhran olur aklımelekelerim
Bilirmisin sensizlik Buzlu nehirlerde yürür gibi Yürümektir düz yollarda Ben yokluğunu düşünmekten Varligina kör olmuş Hüzünlü gözlerim yar
Sen bilmezsin kaç kere gider gelirim sana nasıl direnirim yokluğuna
Sana yazdım sözIerimi sadece sana. SensizIik oImuyor çekiImiyor bu yaIan hayatta. AI her şeyim senin oIsun, sensiz bu dünya bana haram oIsun.
Seni sensiz yaşamak en kötü kader oIsa gerek.
BensizIik umrunda oImadığı sürece, sensizIiğe aIdırış etmeyeceğim.
Yediremem sensizIiği kendime, yediremem çaresizIiği yüreğime, sensizIik bana zuIüm geIir, sen oImazsan öIüm nefesten önce geIir sevdiğim.
Yalnızlık hep güzeldir. Ama şu sensizlik yok mu, gel canımı al diyor.
Sadece sen bende kal. Sensizlik bana ağır yük. Taşıyamıyorum.
Aklıma sen gelince, kalbime bir sessizlik çöküyor. Gözlerim sen’sizlikle doluyor.
Ne doğan güneşten beklentim, ne batan güneşten korkum var. Tek beklediğim sen, tek korktuğum sensizlik.
Sensizlik seni anlattı en çok, vazgeçmeler vazgeçmekten vazgeçti. Söyle saçlarında öldüğüm. Bir geri gidiş kaç günde gelirdi?
Sana biraz kendimden bahsedeyim istersen; Sensizim
Sensizliğin canına okuyorum yar kulakların çınlasın
Seni sevmek nasıl bir şey biliyor musun? Uzaktaki 'güneşe' dokunmak, 'kasırgalara' meydan okumak gibi bir şey; ya sensizlik nasıl onu biliyor musun? Hadi beş dakika 'nefesi̇ni̇' tut anlarsın
Sensiz, benim dünyam aslında karanlık, ne yapsam aydınlanmıyor. Yüreğimdeki ateş bile, sensizliği aydınlatmaya yetmiyor. En acısı da giderken verdiğin öğütlerin hiçbiri artık işe yaramıyor.
Kalbini titretecek bir adam/kadın bulduğunda; seni üzecek tek şey onu kaybetmek olur. Ancak gittiğinde söyleyecek tek bir kelime bulamazsın. Bu öylesine bir gidiştir ki, senden hitabet yeteneğini bile götürür. Şerefine içilecek hiçbir sevda kalmamıştır artık, zaman derin düşünceler zamanıdır.
Bazı gidişler öylesine koyar ki, insan günlerce kendini duyamaz. Bir zamanlar güneşin olan insanın, içinde sürekli yanacak bir muma dönüşmesi, işte böylesine acı verir insana..
Arkandan ‘Gitme’ diye bağırmak isterken; beyninin buna engel olması çok acı. Biliyorum ki bizim için en hayırlısı bu. Sensizlik içimi yaksa da güle güle sevgilim.
Ben şimdi sensizliğin provalarındayım, Bittiğinde sen bile ayakta alkışlayacaksın.
Zamansız bir gidiş bu içimde sana beslediğim sevgi şimdi öksüz kaldı, seni düşünüp yanarım geceleri, sensiz bir ben kaldı odamda ağlarım geceleri.
Gecenin yaşanmamış anıları olacağım belki de bundan sonra, sadece geceleri yaşayacağım sensiz bir hayatta, aslında yaşamak değil bu yine seni düşünce her anımda.
Kara bulutlar dolaşıyor yine üzerimde etrafımı koyu bir sensizlik kapladı birden of başım dönüyor, kanım yavaşlıyor, dizlerim tutmuyor, dolaşıyor yine üzerimde sensizlik.
”Sanırım yaşamaktan değil, sensizlikten nefret ediyorum. Çünkü yaşamak değil, yokluğunla ayakta durmaya çalışmak beni mahveden.”
”Bugün sensizliğimin ilk günü, bugün dertlerimle tanıştığım gerçeklerden kaçtığım ilk gün, benim ilklerim hep sensin.”
”Nasıl gidiyor bensizlik ? Bana sorarsan sensizlik çok güzel, Çünkü yokluğun, varlığından daha dürüst.”
Bensizlik umrunda olmadığı sürece, sensizliğe aldırış etmeyeceğim.
Hayatımda sensizlik varsa ölüm var, hayatımda sensizlik varsa renksizlik var ve hayatımda sensizlik varsa Ϧen yokum bu hayatta.
Üstümde yılların yorgunluğu var aldırmıyorum üstümden hayatın acısı geçmiş fark etmiyorum, sadece kalbim yanıyor adınla her şeyi unutup giden garip bedenim bir seni unutmadı bir sensizliği kaldıramadı bu hayatta.
Ne zor bir imtihanmış sensizlik hasretinle yanıyor gönlüm ağır geliyor sınavım dayanmıyor yüreğim
Göğsüme vura vura diyorum ki Gel de Şu yalnızlığıma ortak ol!
Ne söylesem. Ne yazsam. Ne de yaşasam. Sensiz, sessiz soğuk. Sağ yanım, denizler. Sol yanım, yar.
Şair der ki; sevdiğini düşünen hep yanar. MevIana cevap verir; sevdiğini düşünmen ne işe yarar.
SensizIik çöktü yine soI yanıma. Ne soIum dayanıyor, ne de soIuğum dayanıyor.
Üstümde yıIIarın yorgunIuğu var aIdırmıyorum üstümden hayatın acısı geçmiş fark etmiyorum, sadece kaIbim yanıyor adınIa her şeyi unutup giden garip bedenim bir seni unutmadı bir sensizIiği kaIdıramadı bu hayatta.
Uzayı giden gecelerde yalnız kaldığım günlerde dinlediğim her müzikte seni düşündün ağladım her seferinde seviyorum seni sensizlik öldürdü beni.
Gecenin yaşanmamış anıları olacağım belki de bundan sonra, sadece geceleri yaşayacağım sensiz bir hayatta, aslında yaşamak değil bu yine seni düşünce her anımda.
Bazıları gidince, herkes gitmiş gibi olur
Bugün günlerden ne olduğunun bir anlamı yok, gün sensiz olunca.
Kolay geliyor sana sevgili, gel bir de sen yaşa sensizliğimi.
Sensizliğin bu kadar zor olduğunu bilsem, hayatıma varlığını hiç katmazdım.
Bugün günlerden ne olduğunun bir anlamı yok, gün sensiz olunca.
Geleceğim bekle dedi, gitti. Ben bekledim, o gelmedi. Ölüm gibi bir şeydi ama kimse ölmedi.
”Şair der ki; sevdiğini düşünen hep yanar. Mevlana cevap verir; sevdiğini düşünmen ne işe yarar.”
”Sensizlik seni anlattı en çok, vazgeçmeler vazgeçmekten vazgeçti. Söyle saçlarında öldüğüm. Bir geri gidiş kaç günde gelirdi?”
